Edhe sot ish nje tejter dite qe shkoi, mes njerezve qe dua dhe po atyre qe shpesh nuk I kuptoj e nuk me kuptojne ne deshirat e mia e te tyret dhe ne mosperputhjet mes nesh. Kam deshire te rri me dike dhe po me ate deshire perplasem per shkak se nuk dime c’te japim e te marrim dhe si t’a bejme kete gje e duke mbetur peng i paragjykimeve. Duam dike qe rralle e shohim e njohim e leme pas dore ata qe per nje moment te caktuar eshte dukur sikur mbush gjithe boten tone. E ndodh gjithmone, ndodh me kedo besoj, jo vetem me mua.
Kthej koken pas ne kete rruge drejt “shtepise” si per t’I thene vetes se nese gjerat u ndodhin te gjitheve atehere s’kam pse te ndihem fajtore.
* PAS PAK KOHESH FLETET E DITARIT TUAJ, TE BOTUARA NE NJE LIBER
Nuk ka komente:
Posto një koment